Η ιδέα ότι οι Νίντζα, οι διασημότεροι κατάσκοποι και εκτελεστές της ιστορίας, φορούσαν μαύρα ρούχα, ξεκίνησε από το ιαπωνικό θέατρο Καμπούκι. Οι τεχνικοί που μετακινούσαν τα αντικείμενα στη σκηνή κατά της διάρκειας της παράστασης, ήταν ντυμένοι στα μαύρα για να περνούν απαρατήρητοι από τους θεατές.
Γύρω στα 1800, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Νίντζα ως χαρακτήρες στο θέατρο, συνήθιζαν να τους ντύνουν με τα ρούχα των τεχνικών για να καταλάβουν οι θεατές ότι είναι “αόρατοι” για τα άλλα πρόσωπα του έργου. Στην πραγματικότητα οι Νίντζα φορούσαν ρούχα παρόμοια με αυτά του περίγυρού τους, έτσι ώστε να μην τραβάνε προσοχή. Αργότερα, όταν εμφανίσθηκαν σε κινηματογραφικές παραγωγές το μαύρο επιβλήθηκε, καθώς ταίριαζε με τον σκοτεινό ρόλο τους.
Φυσικά το μαύρο χρώμα αντιπροσωπεύει το κακό και μόνο αυτό το χρώμα θα μπορούσαν να φοράνε πληρωμένοι δολοφόνοι. Για αυτό και ο κινηματογραφικός αντίπαλός τους, αν δε φοράει άσπρα για να ξεχωρίζει οπωσδήποτε, φορά κάποιο χρώμα, που να είναι σε απόλυτη αντίθεση με το μαύρο, ώστε να μην μπερδεύεται ο θεατής....
Γύρω στα 1800, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Νίντζα ως χαρακτήρες στο θέατρο, συνήθιζαν να τους ντύνουν με τα ρούχα των τεχνικών για να καταλάβουν οι θεατές ότι είναι “αόρατοι” για τα άλλα πρόσωπα του έργου. Στην πραγματικότητα οι Νίντζα φορούσαν ρούχα παρόμοια με αυτά του περίγυρού τους, έτσι ώστε να μην τραβάνε προσοχή. Αργότερα, όταν εμφανίσθηκαν σε κινηματογραφικές παραγωγές το μαύρο επιβλήθηκε, καθώς ταίριαζε με τον σκοτεινό ρόλο τους.
Φυσικά το μαύρο χρώμα αντιπροσωπεύει το κακό και μόνο αυτό το χρώμα θα μπορούσαν να φοράνε πληρωμένοι δολοφόνοι. Για αυτό και ο κινηματογραφικός αντίπαλός τους, αν δε φοράει άσπρα για να ξεχωρίζει οπωσδήποτε, φορά κάποιο χρώμα, που να είναι σε απόλυτη αντίθεση με το μαύρο, ώστε να μην μπερδεύεται ο θεατής....