Η ενδοκαρδίτιδα, οι κίνδυνοι και η πρόληψη! | ΥΓΕΙΑ


Η ενδοκαρδίτιδα, οι κίνδυνοι και η πρόληψη! | ΥΓΕΙΑ


Στα κλασικά συγγράμματα της Καρδιολογίας μέχρι και το 1950 η ενδοκαρδίτιδα κατατασσόταν στις θανατηφόρες παθήσεις της καρδιάς. Η ανακάλυψη των αντιβιοτικών και η εξέλιξη της καρδιοχειρουργικής υπήρξαν δύο αποφασιστικές καταστάσεις της επιστήμης που έπληξαν τη θανατηφόρα απειλή της ενδοκαρδίτιδας.


Η πρόληψη, σε συνδυασμό με την πρώιμη διάγνωση με τη βοήθεια των σύγχρονων απεικονιστικών μεθόδων όπως η ηχωκαρδιογραφία και η μαγνητική τομογραφία, συνέβαλε ουσιαστικά στην εντυπωσιακή ελάττωση της θνητότητας. Προϋπόθεση για την εκδήλωση ενδοκαρδίτιδας είναι η μικροβιαιμία. Η είσοδος ενός μικροβίου ή ενός ιού στο αίμα προκαλεί μικροβιαιμία.


Η ενδοκαρδίτιδα ανήκει στις λοιμώξεις της καρδιάς και χαρακτηρίζεται από την εγκατάσταση ενός μικροβίου που κυκλοφορεί στο αίμα στον εσωτερικό χιτώνα της καρδιάς (ενδοκάρδιο) ή τις βαλβίδες της.


Η ενδοκαρδίτιδα συνήθως προσβάλλει περιοχές της καρδιάς που παρουσιάζουν κάποια βλάβη, όπως π.χ. στένωση ή ανεπάρκεια των βαλβίδων της, μεσοκοιλιακή επικοινωνία κ.λπ. Πάνω στη βλάβη δημιουργούνται νεκρωτικές μάζες που περιέχουν μικρόβια, αιμοπετάλια, ερυθρά αιμοσφαίρια και ονομάζονται εκβλαστήσεις.


Εάν η ενδοκαρδίτιδα δεν αντιμετωπισθεί σωστά με το κατάλληλο αντιβιοτικό μπορεί τμήματα της εκβλάστησης να αποσπασθούν και να δημιουργήσουν σηπτικές εμβολές με μικρόβια σε διάφορα όργανα π.χ. τον εγκέφαλο ή την καρδιά και να προκαλέσουν εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα αντίστοιχα.


Η ενδοκαρδίτιδα εκδηλώνεται συνήθως με πυρετό και ρίγος, κακουχία, καταβολή δυνάμεων και αναιμία. Το μικρόβιο που προκαλεί την ενδοκαρδίτιδα προσδιορίζουν οι καλλιέργειες αίματος και αντιμετωπίζεται με το κατάλληλο αντιβιοτικό.


Εάν η θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, ο άρρωστος οδηγείται στο χειρουργείο προκειμένου να διορθωθούν οι περιοχές που καταστράφηκαν (π.χ. αντικατάσταση βαλβίδων με τεχνητές). Διαφορετικά ο ασθενής, με κλινική εικόνα μη αναστρέψιμης καρδιακής ανεπάρκειας, χάνεται.


Η ενδοκαρδίτιδα προσβάλλει 10 άτομα ανά 100.000 γενικού πληθυσμού, όταν με οποιονδήποτε τρόπο εισέλθουν μικρόβια στο αίμα. Πρωταρχικό ρόλο στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου έχει η πρόληψη. Η χημειοπροφύλαξη με αντιβιοτικό σε ασθενείς υψηλού κινδύνου είναι επιβεβλημένη όταν πρόκειται να υποβληθούν σε οποιαδήποτε αιματηρή επέμβαση και ιδιαίτερα στο στόμα.


Το διαβάσαμε εδώ

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη

Αναγνώστες

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

10/recent/ticker-posts